Van Frankrijk naar Rome: op pelgrimstocht via de Via Francigena

Ik kom uit een familie van wandelaars. Mijn opa liep veertig keer de Nijmeegse Vierdaagse. Mijn broer loopt Kennedymarsen en zelf loop ik minstens tien kilometer per dag. Dus toen ik via mijn oude middelbare school een uitnodiging kreeg om mee te gaan op pelgrimstocht naar Rome, leek me dat een uitstekend idee. Ik houd van wandelen en van Rome.

Een schoolvriend die dezelfde pelgrimstocht, de Via Francigena, een jaar eerder had gelopen, vertelde dat er iemand in zijn groep had gezeten die tijdens de pelgrimstocht heel veel last van blaren had gekregen. Bij de gedachte aan zo veel blaren, las ik me in. Ik volgde YouTube video’s over looptechnieken en las alles wat er te lezen viel over blaren. En vooral hoe je ze kon voorkomen.

Je begint als wandelaar en eindigt als pelgrim

Op de eerste oefentocht met mijn mede pelgrims, ging Henriet mee. Ze was lid van de Vereniging Pelgrimswegen naar Rome. Zij was ook degene die op het idee was gekomen om een groep alumni, docenten en scholieren met elkaar een pelgrimstocht te laten lopen. Tijdens die eerste wandeling legde ze ons uit wat we als pelgrims bij ons moesten hebben en waar we ons op konden verheugen en voorbereiden. ‘Je begint als wandelaar en eindigt als pelgrim,’ sprak ze.

Ik voelde me op dat moment nog alles behalve pelgrim. Ik was vooral bang om tijdens mijn tocht naar Rome blaren te krijgen. En dus keek ik op elke wandelsite nog meer filmpjes van Amerikaanse wandelgoeroes. Ik stelde een streng wandelschema op en trainde in de duinen, zodat ik ook voorbereid was op de Italiaanse heuvels. Ik probeerde wel vier soorten wandelsokken en liep twee paar wandelschoenen in.

Wol voor de pelgrims

In het voorjaar van 2023 begon ik aan de pelgrimstocht. Twee docenten, vier leerlingen en vijf oud-leerlingen. Een van hen was Max, ondernemer en vader van twee jonge kinderen. De oppas van zijn kinderen kwam van een schapenboerderij. Ze had hem vlak voor vertrek een zakje schapenwol meegegeven. ‘Hier, neem mee, voor in je sokken,’ had ze gezegd. Want schapenwol zit vol met lanoline, wolvet, dat blaren voorkomt. Bovendien is zo’n pluk wol ook een ideaal kussentje dat als bescherming tussen je voet en je sok werkt. Iedereen die op onze tocht pijnlijke voeten of blaren kreeg, vroeg aan hem een plukje wol.

Het duurde een paar dagen voor ik met Max over zijn schapenwol sprak. ‘Waarom verkoop je die wol niet in zakjes aan wandelaars?’ vroeg ik. Rome was nog maar een dag lopen.

Via Francigena

De Via Francigena is een eeuwenoude pelgrimsroute die pelgrims en reizigers vanuit Frankrijk naar Rome leidt. Het is vergelijkbaar met de beroemde Camino de Santiago, maar de Via Francigena biedt een geheel andere ervaring. Deze route is doordrenkt met geschiedenis, die teruggaat tot de 8e eeuw, toen de beroemde aartsbisschop Sigeric de Ernstige deze weg aflegde om zijn pelgrimstocht naar Rome te voltooien. Jaren lang was de pelgrims route vergeten, tot een Engelse journalist eind vorige eeuw op zoek ging naar het pad van de pelgrims. Hij liep met aantekeningen van de aartsbisschop de weg naar Rome en vroeg onderweg aan dorpelingen of ze nog wisten of er ergens een stuk pelgrimspad liep. Via overlevering, van generatie op generatie, bleken al die stukken pelgrimspad nog bekend. En de journalist bracht ze allemaal in kaart en ‘knoopte’ ze aan elkaar.

Pijnlijke voeten en wat wol

De laatste etappe van de Via Francigena bracht ons naar de Eeuwige Stad, Rome. Voor veel pelgrims het hoogtepunt van de pelgrimstocht, de plek waar je al die kilometers voor hebt afgelegd. Ook wij brachten een bezoek aan het Sint-Pietersplein en de majestueuze Sint-Pietersbasiliek. Elke pelgrim die minstens 150 kilometer heeft afgelegd en onderweg alle stempels in het paspoort heeft verzameld (dank aan de nonnen!), krijgt een oorkonde.

In onze hele groep waren een paar pelgrims die veel last hadden van blaren. Maar gelukkig dat de wol hielp. En via een oude pelgrim leerden we dat schapenwol al eeuwenlang wordt gebruikt door pelgrims. En dat is niet gek natuurlijk. Pelgrims waren er al honderden jaren geleden. Lang voor er blarenpleisters waren of tape. En de essentie van de pelgrim is juist dat zij of hij met zo min mogelijk bagage vertrekt. Een pluk schapenwol helpt om je voeten vrij te houden van blaren, en je loopt met een stok die je onderweg vindt. De echte pelgrim heeft niet veel nodig, behalve een eenvoudige maaltijd en ergens een plek om te slapen.

Wol voor pelgrims

Henriet had een beetje gelijk. De tocht begon ik als wandelaar en ik eindigde die pelgrim. Overigens is Loperswol ook geschikt voor sportieve wandelaars, hardlopers, schaatsers, skiërs en iedereen die veel van zijn of haar voeten eist. Pijnvrij lopen maakt elke stap goed. Dat geldt met wol voor lopers en wol voor pelgrims.

Loperswol is supervette schapenwol, een natuurlijk middel tegen blaren en ander ongemak aan je voeten.

• Bekijk hier onze producten.

• Als je meer wilt weten over de prijzen van onze producten, lees dan wat Loperswol nou precies kost.

• Vind hier de antwoorden op veelgestelde vragen, mocht je vraag er niet tussen staan, vul dan het contactformulier op die pagina in.