Hoe ik op het idee van Loperswol kwam…
Initiator: Max Wohlgemuth Kitslaar
Tijdens een korte pelgrimstocht naar Rome met een paar vrienden kwam ik er achter dat een plukje schapenwol een wonder van verlichting kan betekenen. Want al de eerste dag voelde ik een forse blaar opkomen, en kreeg een vriendin zo’n last van een knellende schoen dat zij vreesde de tocht te moeten opgeven.
Gelukkig kon ik toen een paar plukjes schapenwol uit mijn rugzak toveren. Die had mijn buurvrouw bij het uitzwaaien in mijn rugzak gestopt. Buurvrouw boerin Petra die schapen heeft, en die ook wel eens op onze twee kids past.
Terloops had ze gezegd dat die pure schapenwol misschien wel van pas kwam, als kussentje voor gevoelige plekken. Zo was ik op pad gegaan, met een piepklein zakje vol onverwachte cadeautjes. Want daardoor kreeg ik geen enkele blaar, en die vriendin kon gelukkig de tocht gewoon uitlopen. Zo kwam ik op het idee om schapenwol te gaan verkopen.
“Als je weer gaat wandelen, gebruik dan een plukje Loperswol. Kleine moeite, wereld van verschil. Je voeten zullen je dankbaar zijn.”
Onze eigen wol, van Nederlandse schapen
Onze eerste schapenboerin: Petra
Jaarlijks wordt zo’n anderhalf miljoen kilo Nederlandse schapenwol weggegooid. Boeren moeten zelfs betalen om van hun wol af te komen. Dit terwijl wol van Texelaarschapen en Friese melkschapen, die veel in Nederland voorkomen, een hoog gehalte aan wolvet heeft en daardoor juist geschikt is als wol om te wandelen en tegen blaren, likdoorns, hallux valgus, hielspoor, koude voeten en zweetvoeten.
Onze Loperswol is afkomstig van boerderijen in het hele land, waaronder die van Petra, Theo, Wilko en Arno. Om wol weer de waarde te geven die het ooit had, betalen wij ze een eerlijke prijs. Doordat we de boeren persoonlijk kennen, weten we precies van welke schapen onze wol komt. Geen anonieme wol van overzee dus, maar lekker zachte wol van om de hoek.
Verwerkt door mensen met afstand tot de arbeidsmarkt
De wol wordt eerst met de hand schoongemaakt, niet met een sopje. Dan in zakjes gestopt, en van stickers en stempels voorzien. Allemaal door mensen met een arbeidsbeperking. Mensen die zijn aangesloten bij een sociaal ontwikkelbedrijf omdat ze bij een reguliere werkgever niet goed aan de bak komen. Door onze wol kunnen ze toch op een waardige manier hun brood verdienen.
Hier laten we zien hoe Lopen Zonder Blaren is ontstaan:
